W większości kirgiskich słów akcent pada na ostatnią sylabę, niezależnie od tego, czy jest ona częścią rdzenia, czy dodanego doń sufiksu. Wraz z dodawaniem kolejnych sufiksów akcent przenosi się na koniec wyrazu.
мектеп – szkoła
мектепте – w szkole
жаӊы – nowy
жаӊылык – nowość
жаӊылыктар – nowości
Akcent jest także niezależny od długości samogłosek. Sylaba z długą samogłoską nie musi więc być akcentowana.
суулар – wody
Сооронбай – Sooronbaj (imię)
ооба – tak
W niektórych przypadkach akcent pada nie na ostatnią sylabę, lecz na sylabę poprzedzającą dany sufiks. Oto wyjątki:
- Rzeczowniki z sufiksami osobowymi -мын, -сын, -быз, -сыз i pochodnymi od nich
мен мугалиммин – jestem nauczycielem/nauczycielką
сен кыргызсыӊ – jesteś Kirgizem/Kirgizką
биз окуучуларбыз – jesteśmy uczniami/uczennicami
сиз коноксуз – jest pan/i gościem
- Formy czasowników z sufiksami –чы, – аным, –алы, -алык
жазчы – napisz
кайталайлы – powtórzmy
- Słowa z partykułą pytającą –бы
жакшыбы? – (czy) dobrze?
барбы? – (czy) jest?
- Zrusyfikowane formy nazwisk z końcówkami -ов, -ова, -ев, -ева
Нурбеков
Айдарова
Мамбеталиев
Ишеналиева
W przypadku przymiotników z partykułą wzmacniającą akcent pada na pierwszą sylabę, czyli na tę partykułę.
сары – żółty
сапсары – bardzo żółty, żółciutki
жакын – bliski
жапжакын – bardzo bliski, bliziutki
Słowa zapożyczone z języka rosyjskiego w swojej podstawowej formie zachowują akcent oryginalny, lecz po dodaniu kirgiskich sufiksów akcent przesuwa się na ostatnią sylabę.
конституция – konstytucja
конституцияда – w konstytucji
опера – opera
операда – w operze
