Po dłuższej przerwie wracam do uczestnictwa w akcji „W 80 blogów dookoła świata” wraz z innymi członkami grupy „Blogi językowe i kulturowe”. Dziś ponownie pojawił się w niej temat zabytków, mam więc pretekst do napisania o mieście Osz – drugim co do wielkości mieście Kirgistanu, które w tym roku jest Turkijską Stolicą Kultury.
Dokładnie tydzień temu na świecie obchodzono Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków, a dziś blogerzy językowo-kulturowi piszą o zabytkach w „swoich” krajach. Temat brzmi „5 najbardziej znanych zabytków w kraju X”.
Dziś flaga Kirgistanu skończyła 26 lat, powstała bowiem w 1992 r. (niepodległość Kirgistan uzyskał w 1991 r.). Dokładnie 3 marca tego roku parlament zatwierdził wzór, w nocy została uszyta pierwsza flaga, a nazajutrz powiewała już nad biszkeckim Białym Domem. Teraz 3 marca obchodzi się jako Dzień Flagi Republiki Kirgiskiej.
Dziś zapowiada się bardzo ciekawa edycja akcji „W 80 blogów dookoła świata”. Piszemy bowiem o obiektach na liście UNESCO w danym kraju. Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO obejmuje obiekty kulturowe, przyrodnicze i mieszane. Poza tym UNESCO promuje i chroni także dziedzictwo niematerialne.
Kontynuuję temat o kirgiskim powstaniu przeciwko Rosji z 1916 r. i jego tragicznych skutkach. Poprzednio pisałam o tle historycznym, bezpośrednich przyczynach i przebiegu powstania, jego upadku, represjach oraz uchodźstwie Kirgizów do Chin. Dziś chcę krótko przedstawić dzieje upamiętniania powstania (lub, przeciwnie, zacierania pamięci o nim) i jego odzwierciedlenia w kulturze.
Dzisiejszy temat akcji „W 80 blogów dookoła świata” brzmi „100 lat temu w kraju X”. Tak się składa, że na rok 1916 przypadły bodajże najtragiczniejsze wydarzenia w historii Kirgizów – antyrosyjskie powstanie, które zostało krwawo stłumione, a wprowadzone po nim represje doprowadziły do masowego ruchu uchodźców na wschód, czyli do Chin.
W Chinach żyje ponad 145 tysięcy Kirgizów. W skali tak wielkiego i zróżnicowanego etnicznie państwa to mało, co nie znaczy jednak, że nie warto się nimi zainteresować. Zwłaszcza, że kirgiskie grupy etniczne na terenie Chin mają różne pochodzenie i znalazły się tam w wyniku różnych wydarzeń.
Ktoś zorientowany geograficznie na widok takiego tytułu mógłby pomyśleć: „Co też ona wypisuje, przecież Kirgistan nie ma dostępu do morza?!”. A jednak w tym kraju jest spory zbiornik słonej wody, który z braku morza właściwego z powodzeniem je zastępuje. Mowa oczywiście o jeziorze Issyk-kul (Ысык-көл).
Zapraszam na czternastą edycję akcji „W 80 blogów dookoła świata”. Dziś wszyscy uczestnicy piszą o ciekawostkach związanych ze „swoimi” krajami. W Kirgistanie też takich nie brakuje. Czy wiecie, że…
Pisałam już o kirgiskiej Polonii, w tym także o tym, skąd w tym odległym kraju wzięli się Polacy. Teraz nadarzyła się okazja, by rozwinąć ten temat na konkretnym przykładzie potomka polskiego zesłańca, który poszukuje informacji o swoich korzeniach. Wiktor Stawinski mieszka pod Moskwą, lecz urodził się w Kirgistanie. Z rodzinnych opowieści wie, że jego prapradziadek … Więcej