Krótki wstęp przed zagłębieniem się w zagadnienia gramatyczne. W języku kirgiskim występują w większości takie części mowy, jak w polskim. Mogą one jednak podlegać innym kategoriom gramatycznym lub inaczej pełnić funkcje składniowe.
Części mowy występujące w języku kirgiskim:
- rzeczownik (зат атооч)
- czasownik (этиш)
- przymiotnik (сын атооч)
- przysłówek (тактооч)
- imiesłów (атоочтук; чакчыл)
- liczebnik (сан атооч)
- zaimek (ат атооч)
- poimek (жандооч)
- partykuła (бөлүкчө)
- spójnik (байламта)
- wyraz modalny (модал сөз)
- wykrzyknik (сырдык сөз)
Jak widać, nazwy części mowy prawie całkowicie pokrywają się z tymi występującymi w języku polskim. Brakuje jednak przyimka – w języku aglutynacyjnym, jakim jest kirgiski, jego funkcję przejmują różne afiksy oraz poimek, zwany też postpozycją. Ta część mowy jest charakterystyczna dla języków aglutynacyjnych. Pełniąc funkcję przyimka, znajduje się jednak nie przed wyrazem, od którego jest zależny, lecz po nim. Oto przykłady użycia poimków, oznaczonych podkreśleniem:
мектептин алдында – przed szkołą
жыл сайын – co roku
W przygotowaniu są wpisy, w których rozwinę informacje o poimku i każdej innej części mowy.
