Dziś zapraszam do czytania wpisu, który jest częścią projektu „W 80 blogów dookoła świata”, organizowanego przez facebookową grupę „Blogi językowe i kulturowe”. Jest to już 10 edycja, ja zaś biorę w niej udział po raz pierwszy, gdyż dopiero od niedawna należę do grupy. Projekt polega na tym, że wszyscy uczestnicy równocześnie publikują wpisy na ustalony wcześniej temat – dziś brzmi on „5 pytań do blogera”.
Temat najnowszej edycji „W 80 blogów dookoła świata” brzmi „Moje 3 ulubione produkty z kraju X”. Jak zwykle miałam trudności z wyborem. W końcu zdecydowałam się na trzy produkty, a właściwie grupy produktów, które chętnie przywożę z Kirgistanu. Zapraszam do lektury.
Co to jest Wschód? Jak oznaczyć, gdzie się zaczyna, a gdzie kończy? Myśląc o nim, każdy wyobrazi sobie coś innego. Ktoś pomyśli o Dalekim Wschodzie, ktoś inny o Bliskim, o Azji Centralnej, Kaukazie czy o wschodnich sąsiadach Polski. Czy na taki Wschód można w ogóle patrzeć jako na całość? Więcej tu pytań niż odpowiedzi, więcej luźnych przemyśleń, niż kategorycznych stwierdzeń.
Dziś chcę poruszyć temat, który prędzej czy później pojawia się w kontekście nauki każdego języka obcego. Czy język kirgiski jest trudny? Kiedyś czytelniczka bloga zadała mi pytanie, czy uważam język kirgiski za trudniejszy od innych języków. Wówczas odpowiedziałam jej tylko w prywatnej wiadomości, skłoniło mnie to jednak do przeniesienia tematu na blog.
Czingiz Ajtmatow napisał kilkadziesiąt opowiadań, powieści i szkiców literackich. Poniżej wymieniam tylko niektóre z nich. Dla każdego z wymienionych utworów podaję tytuł w języku kirgiskim i rosyjskim. Ajtmatow nie raz podkreślał, że te języki są dla niego jako dla pisarza równorzędne, a wydania swoich książek przygotowywał w obu wersjach językowych. Tak więc zarówno wydanie kirgiskie, jak i rosyjskie można uważać za oryginał.
Dziś przypada 85 rocznica urodzin kirgiskiego pisarza i dyplomaty Czingiza Ajtmatowa. Z tej okazji chcę poświęcić kilka wpisów jednej z najwybitniejszych postaci w historii Kirgistanu.
„Nie ma takiego miasta – Londyn! Jest Lądek, Lądek-Zdrój…” – kto oglądał „Misia”, ten wie. Tymczasem takie Londyny zdarzają się naprawdę. Jednym z nich bywa właśnie Kirgistan jako stosunkowo młode państwo, które polskie (i nie tylko) media raczyły wspominać tylko z okazji kolejnych rewolucji. Mimo coraz większej liczby Polaków, która tam dociera, nazwa tego państwa nie jest najwyraźniej powszechnie znana.