Skrzynia przodków, czyli co robi Francuzka w kirgiskim filmie

Czy Francja może mieć coś wspólnego z Kirgistanem? A jednak ma – film Nurbeka Egena (Нурбек Эген) „Skrzynia przodków”, którego główną bohaterką jest Francuzka.

Wpis powstał w ramach Miesiąca Języków, a teraz odświeżam go w ramach Unii Azjatyckiej, w której wraz z Baixiaotai piszemy o miłości międzykulturowej.

Znowu nawiążę do mojego Erasmusowego pobytu w Niemczech. Z pewnością już o nim wspominałam, bo to właśnie wtedy miałam pierwszy kontakt z Kirgizami, którzy byli moimi sąsiadami w akademiku. Jeden z nich pewnego dnia zaproponował obejrzenie kirgiskiego filmu. W tym czasie nie zdążyłam jeszcze zainteresować się Kirgistanem na dobre, a tym bardziej nie spodziewałam się, że kiedykolwiek będzie mnie z tym krajem coś łączyć, ale film mnie zaciekawił.

„Skrzynia przodków” to film Nurbeka Egena (Нурбек Эген) z 2005 r. Jest koprodukcją rosyjsko-kirgisko-francusko-niemiecką i występuje też pod tytułami „Сундук предков”, „The Wedding Chest” i „Kirgisische Mitgift”. Dialogi są w języku rosyjskim, więc wcale nie trzeba znać kirgiskiego, by móc obejrzeć film. W rolach głównych występuje Natacha Régnier (co ciekawe, aktorka nie jest Francuzką, lecz Belgijką) i Bołot Tentimyszow (Болот Тентимышов).

Akcja filmu rozpoczyna się w Paryżu. Młoda Francuzka imieniem Isabelle i pochodzący z Kirgistanu Ajdar od pewnego czasu są parą. Dziewczyna chciałaby poznać rodziców ukochanego, któremu z jakichś powodów wcale się do tego nie spieszy. W końcu zapada decyzja o wspólnym wyjeździe do Kirgistanu. Jak rodzina Ajdara przyjmie młodych i co z tego wyniknie? Aby się dowiedzieć, po prostu obejrzyjcie film (jest dostępny tutaj).

Tytułowa skrzynia przodków to pojawiający się w filmie duży, drewniany kufer pełniący funkcję skrzyni posagowej, w której gromadzi się wyprawkę dla przyszłej panny młodej (pisałam o takich przy okazji kirgiskiego ABC – S jak sandyk). Co ciekawe, w filmie taka skrzynia należy do… Ajdara. Właśnie z tego powodu na reżysera spadła fala krytyki – przeciwnicy twierdzili, że film fałszuje kirgiskie tradycje, bo takie skrzynie przygotowywano zawsze tylko dla dziewcząt. Sama jednak uważam, że choć na niektóre elementy trzeba spojrzeć z przymrużeniem oka, film może być wprowadzeniem do poznawania kirgiskiej kultury i realiów. A o tym, jak faktycznie wygląda wesele w Kirgistanie, przeczytacie tutaj.

Nurbek Egen, jak na dość młody wiek (ur. 1975), może się już pochwalić bogatym dorobkiem filmowym i długą listą nagród zdobytych na festiwalach całego świata (także na polskim Camerimage). Choć jest znany głównie ze „Skrzyni przodków”, ma wszechstronne zainteresowania. Wśród jego filmów są zarówno komedie, jak i dramaty, filmy przygodowe i dokumentalne, a także filmy krótkometrażowe. Niektóre skupiają się na tematyce kirgiskiej, inne są osadzone za granicą. Nurbek Egen poświęca wiele uwagi codzienności współczesnych Kirgizów, np. problemowi emigracji („Pusty dom”). Tworzy też analogie między historią Kirgistanu a losami jego dzisiejszych mieszkańców („Narodziny Manasa jako przeczucie”).

Wróćmy jeszcze do „Skrzyni przodków”. W wywiadzie dla AKIpressu z cyklu „Ludzie Kirgistanu” (polecam – jest dostępny po rosyjsku) Nurbek Egen przyznał, że w filmie zawarł pewne motywy autobiograficzne, bo jego żona jest Rosjanką. On także musiał kiedyś przedstawić rodzinie narzeczoną z daleka, choć – jak twierdzi – w jego przypadku nie przebiegało to tak dramatycznie, jak w filmie.

Jako że to Miesiąc Języków, zapraszam do lektury wpisów innych uczestniczek. Zajrzyjcie też na nasz wspólny blog https://kulturowojezykowi.wordpress.com/ oraz do harmonogramu Miesiąca Języków. Jeśli chcecie dołączyć do naszej grupy, piszcie na blogi.jezykowe1@gmail.com.

Angielski

Angielski C2: French czyli trochę o tym co ma piernik do wiatraka

Angielski dla każdego: Angielski vs. francuski

Specyfika języka: Francuski od kuchni

Chiński

Biały Mały Tajfun: Francuska „koncesja”

Francuski

Love for France: Alzacki w pigułce czyli podstawowe słówka dla laika

Francuskie i inne notatki Niki: Amerykanin w Paryżu, czy Amerykanin w Brukseli?

Français mon amour: Moja francuska historia

Madou en France: La playlist du Québec, czyli co mi w duszy gra

Hiszpański

Hiszpański na luzie: Jak Hiszpanie żegnają się po francusku

Niemiecki

Niemiecka Sofa: Czemu Niemcy śmieją się z Francuzów?

Językowy Precel: W poszukiwaniu niemieckich śladów we Francji

Rosyjski

Rosyjskie Śniadanie: Miłość rosyjskiego do francuskiego

Szwedzki

Szwecjoblog: Francuscy fałszywi przyjaciele

Włoski

Wloskielove: Scusate il francesismo czyli francuski we włoskim

CiekawAOSTA: Valle d’Aoste i francuskie rozterki

---